Η απόφαση για την ανάκτηση νερού σε ένα πλυντήριο αυτοκινήτων βασίζεται συνήθως σε οικονομικά, περιβαλλοντικά ή κανονιστικά ζητήματα. Ο νόμος για το καθαρό νερό νομοθετεί ότι τα πλυντήρια αυτοκινήτων δεσμεύουν τα λύματα τους και διέπει τη διάθεση αυτών των απορριμμάτων.
Επίσης, η Υπηρεσία Προστασίας του Περιβάλλοντος των ΗΠΑ έχει απαγορεύσει την κατασκευή νέων αποχετεύσεων που συνδέονται με φρεάτια απόρριψης μηχανοκίνητων οχημάτων. Μόλις τεθεί σε ισχύ αυτή η απαγόρευση, περισσότερα πλυντήρια αυτοκινήτων θα αναγκαστούν να εξετάσουν τα συστήματα ανάκτησης.
Ορισμένες χημικές ουσίες που βρίσκονται στη ροή αποβλήτων των πλυντηρίων αυτοκινήτων περιλαμβάνουν: βενζόλιο, το οποίο χρησιμοποιείται στη βενζίνη και τα απορρυπαντικά, και το τριχλωροαιθυλένιο, το οποίο χρησιμοποιείται σε ορισμένα προϊόντα αφαίρεσης λίπους και άλλες ενώσεις.
Τα περισσότερα συστήματα ανάκτησης παρέχουν κάποιο συνδυασμό από τις ακόλουθες μεθόδους: δεξαμενές καθίζησης, οξείδωση, διήθηση, κροκίδωση και όζον.
Τα συστήματα ανάκτησης πλυσίματος αυτοκινήτων συνήθως παρέχουν νερό ποιότητας πλύσης εντός εύρους από 30 έως 125 γαλόνια ανά λεπτό (gpm) με βαθμολογία σωματιδίων 5 microns.
Οι απαιτήσεις ροής γαλονιού σε μια τυπική εγκατάσταση μπορούν να ικανοποιηθούν χρησιμοποιώντας έναν συνδυασμό εξοπλισμού. Για παράδειγμα, ο έλεγχος της οσμής και η αφαίρεση χρώματος του ανακτημένου νερού μπορεί να επιτευχθεί με επεξεργασία με όζον υψηλής συγκέντρωσης του νερού που συγκρατείται σε δεξαμενές ή λάκκους.
Κατά το σχεδιασμό, την εγκατάσταση και τη λειτουργία συστημάτων ανάκτησης για τα πλυντήρια αυτοκινήτων των πελατών σας, καθορίστε πρώτα δύο πράγματα: εάν θα χρησιμοποιήσετε σύστημα ανοιχτού ή κλειστού βρόχου και εάν υπάρχει πρόσβαση σε αποχέτευση.
Οι τυπικές εφαρμογές μπορούν να λειτουργήσουν σε περιβάλλον κλειστού βρόχου ακολουθώντας έναν γενικό κανόνα: Η ποσότητα γλυκού νερού που προστίθεται στο σύστημα πλύσης δεν υπερβαίνει την απώλεια νερού που παρατηρείται μέσω της εξάτμισης ή άλλων μεθόδων μεταφοράς.
Η ποσότητα του νερού που χάνεται θα ποικίλλει ανάλογα με τους διαφορετικούς τύπους εφαρμογών πλυσίματος αυτοκινήτων. Η προσθήκη γλυκού νερού για την αντιστάθμιση της απώλειας μεταφοράς και εξάτμισης θα πραγματοποιείται πάντα ως το τελικό πέρασμα ξεβγάλματος της εφαρμογής πλύσης. Το τελευταίο ξέβγαλμα προσθέτει πίσω το χαμένο νερό. Το τελικό πέρασμα ξεβγάλματος θα πρέπει πάντα να είναι υψηλής πίεσης και χαμηλής έντασης για το σκοπό της έκπλυσης τυχόν υπολειμματικού ανακτημένου νερού που χρησιμοποιείται στη διαδικασία πλύσης.
Σε περίπτωση που η πρόσβαση στο αποχετευτικό δίκτυο είναι διαθέσιμη σε ένα συγκεκριμένο χώρο πλυσίματος αυτοκινήτων, ο εξοπλισμός επεξεργασίας νερού μπορεί να προσφέρει στους χειριστές του πλυντηρίου αυτοκινήτων μεγαλύτερη ευελιξία όταν επιλέγουν ποιες λειτουργίες στη διαδικασία πλύσης θα χρησιμοποιούν ανάκτηση έναντι γλυκού νερού. Η απόφαση πιθανότατα θα βασίζεται στο κόστος των τελών χρήσης αποχέτευσης και των σχετικών τελών χωρητικότητας βρύσης ή λυμάτων.
Ώρα δημοσίευσης: Απρ-29-2021