Η απόφαση για την ανάκτηση νερού σε ένα πλυντήριο αυτοκινήτων βασίζεται συνήθως σε οικονομικά, περιβαλλοντικά ή κανονιστικά ζητήματα. Ο Νόμος περί Καθαρού Νερού ορίζει ότι τα πλυντήρια αυτοκινήτων συλλέγουν τα λύματα και διέπει την απόρριψη αυτών των αποβλήτων.
Επίσης, η Υπηρεσία Προστασίας του Περιβάλλοντος των ΗΠΑ έχει απαγορεύσει την κατασκευή νέων αποχετεύσεων που συνδέονται με φρεάτια απόρριψης μηχανοκίνητων οχημάτων. Μόλις τεθεί σε ισχύ αυτή η απαγόρευση, περισσότερα πλυντήρια αυτοκινήτων θα αναγκαστούν να εξετάσουν συστήματα ανάκτησης.
Ορισμένες χημικές ουσίες που βρίσκονται στη ροή αποβλήτων των πλυντηρίων αυτοκινήτων περιλαμβάνουν: βενζόλιο, το οποίο χρησιμοποιείται στη βενζίνη και τα απορρυπαντικά, και τριχλωροαιθυλένιο, το οποίο χρησιμοποιείται σε ορισμένα απορρυπαντικά λίπους και άλλες ενώσεις.
Τα περισσότερα συστήματα ανάκτησης παρέχουν κάποιο συνδυασμό των ακόλουθων μεθόδων: δεξαμενές καθίζησης, οξείδωση, διήθηση, κροκίδωση και όζον.
Τα συστήματα ανάκτησης νερού από πλυντήρια αυτοκινήτων συνήθως παρέχουν νερό ποιότητας πλύσης σε εύρος από 30 έως 125 γαλόνια ανά λεπτό (gpm) με περιεκτικότητα σε σωματίδια 5 μικρά.
Οι απαιτήσεις ροής γαλονιών σε μια τυπική εγκατάσταση μπορούν να καλυφθούν χρησιμοποιώντας έναν συνδυασμό εξοπλισμού. Για παράδειγμα, ο έλεγχος των οσμών και η αφαίρεση χρώματος από το ανακτημένο νερό μπορούν να επιτευχθούν με επεξεργασία όζοντος υψηλής συγκέντρωσης στο νερό που διατηρείται σε δεξαμενές ή φρεάτια.
Κατά το σχεδιασμό, την εγκατάσταση και τη λειτουργία συστημάτων ανάκτησης για τα πλυντήρια αυτοκινήτων των πελατών σας, καθορίστε πρώτα δύο πράγματα: εάν θα χρησιμοποιήσετε σύστημα ανοιχτού ή κλειστού βρόχου και εάν υπάρχει πρόσβαση σε αποχέτευση.
Τυπικές εφαρμογές μπορούν να λειτουργήσουν σε περιβάλλον κλειστού βρόχου ακολουθώντας έναν γενικό κανόνα: Η ποσότητα γλυκού νερού που προστίθεται στο σύστημα πλύσης δεν υπερβαίνει την απώλεια νερού που παρατηρείται μέσω εξάτμισης ή άλλων μεθόδων μεταφοράς.
Η ποσότητα νερού που χάνεται ποικίλλει ανάλογα με τους διαφορετικούς τύπους εφαρμογών πλυσίματος αυτοκινήτων. Η προσθήκη γλυκού νερού για την αντιστάθμιση της απώλειας μεταφοράς και εξάτμισης θα πραγματοποιείται πάντα ως το τελικό πέρασμα ξεβγάλματος της εφαρμογής πλύσης. Το τελικό ξέβγαλμα προσθέτει πίσω το χαμένο νερό. Το τελικό πέρασμα ξεβγάλματος θα πρέπει πάντα να είναι υψηλής πίεσης και χαμηλού όγκου, με σκοπό την απομάκρυνση τυχόν υπολειμμάτων ανακτημένου νερού που χρησιμοποιήθηκε στη διαδικασία πλύσης.
Σε περίπτωση που υπάρχει πρόσβαση σε αποχετεύσεις σε ένα συγκεκριμένο πλυντήριο αυτοκινήτων, ο εξοπλισμός επεξεργασίας νερού μπορεί να προσφέρει στους χειριστές πλυντηρίων αυτοκινήτων μεγαλύτερη ευελιξία κατά την επιλογή των λειτουργιών της διαδικασίας πλύσης που θα χρησιμοποιούν ανακτημένο νερό έναντι γλυκού νερού. Η απόφαση πιθανότατα θα βασίζεται στο κόστος των τελών χρήσης αποχέτευσης και των σχετικών τελών χωρητικότητας βρύσης ή λυμάτων.
Ώρα δημοσίευσης: 29 Απριλίου 2021